wierzgać

wierzgać
wierzgać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wierzgaćam, wierzgaća, wierzgaćają {{/stl_8}}– wierzgnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, wierzgaćnę, wierzgaćnie, wierzgaćnij, wierzgaćnął, wierzgaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o zwierzęciu: gwałtownie wyrzucać do tyłu tylne nogi, opierając ciężar ciała na przednich; gwałtownie podnosić i opuszczać tylną nogę lub tylne nogi': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ten koń niebezpiecznie wierzga. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o człowieku: będąc uniesionym w górę, leżąc lub siedząc, gwałtownie przebierać, machać nogami': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chcąc zrzucić z siebie napastnika, zaczął wierzgać nogami. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'gwałtownie oponować, przeciwstawiać się komuś lub czemuś; stawiać się, buntować się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jeśli nie przestanie wierzgać, to go w końcu wyrzucą z pracy. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wierzgać przeciw ościeniowi — {{/stl 13}}{{stl 7}} podniośle: buntować się bezskutecznie, daremnie przeciw nieubłaganej konieczności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czyta się jego poezję jak liryczny dziennik kogoś, kto nie próbuje wierzgać przeciw ościeniowi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wierzgać — ndk I, wierzgaćam, wierzgaćasz, wierzgaćają, wierzgaćaj, wierzgaćał wierzgnąć dk Va, wierzgaćnę, wierzgaćniesz, wierzgaćnij, wierzgaćnął, wierzgaćnęła, wierzgaćnęli, wierzgaćnąwszy «o zwierzęciu: wyrzucać do tyłu obie tylne nogi, kopać tylną nogą …   Słownik języka polskiego

  • wierzgnąć — → wierzgać …   Słownik języka polskiego

  • oścień — przestarz. Wierzgać przeciw ościeniowi «buntować się daremnie przeciw nieuniknionemu»: „Nie usnę w żaden sposób!” – pomyślał Adaś. Natura jednak, baba przeraźliwie mądra i doświadczona, ujrzawszy krnąbrnego chłopczynę, zarzuciła na jego rozpaloną …   Słownik frazeologiczny

  • fikać — ndk I, fikaćam, fikaćasz, fikaćają, fikaćaj, fikaćał, fikaćany fiknąć dk Va, fikaćnę, fikaćniesz, fikaćnij, fikaćnął, fikaćnęła, fikaćnęli, fikaćnięty, fikaćnąwszy «wywijać rękami, nogami, wierzgać, skakać; żartobliwie: tańczyć» Fikać nogami.… …   Słownik języka polskiego

  • wierzganie — n I rzecz. od wierzgać …   Słownik języka polskiego

  • fikać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, fikaćam, fikaća, fikaćają, fikaćany {{/stl 8}}– fiknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, fikaćnę, fikaćnie, fikaćnij, fikaćnął, fikaćnęli, fikaćnięty {{/stl 8}}{{stl 7}} wywijać różnymi częściami ciała, zwłaszcza… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oścień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. ościeńenia; lm D. ościeńeni {{/stl 8}}{{stl 7}} prymitywne narzędzie do połowu ryb złożone z żeliwnych lub stalowych ostrych widełek osadzonych na długim drewnianym trzonku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łowić ryby… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozbrykać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, rozbrykać sięam się, rozbrykać sięa się, rozbrykać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: zacząć podskakiwać, wierzgać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młode koźlęta… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”